Sunday, June 26, 2011

समायोजन प्रस्तावमा पुनर्विचार नगर्ने दाहालको अडान

गंगा बीसी
काठमाडौ, अषाढ १३ - माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालले सेना समायोजनका लागि नेपाली सेनामातहत महानिर्देशनालय बनाउने प्रस्तावलाई पुनर्विचार नगर्ने अडान राखेका छन् । उपाध्यक्ष मोहन वैद्य पक्षले उक्त प्रस्तावमा पुनर्विचार गर्न दबाब दिइरहेका बेला दाहालले त्यही मोडेलबाट अघि बढ्ने आफूनिकट नेतासँग बताएका हुन् ।
दाहाल र वैद्यबीच आइतबार भएको छलफलमा आ-आफ्नो अडानका कारण कुरा मिलेन । वैद्यले सेना मातहतको महानिर्देशनालयमा नेतृत्वसमेत लडाकुको नहुने हो भने समायोजनको प्रस्ताव पुनर्विचार गर्न आग्रह गरेको स्रोतले जनायो । दाहालले उक्त प्रस्तावबारे पार्टीले निर्णय गरिसकेकाले पछि हट्न नमिल्ने भन्दै शान्ति प्रक्रिया अघि बढाउन जोड दिए । त्यसमा वैद्यले फरक मत राखिसकेको हुनाले त्यसलाई छलफल गर्न सकिने तर निर्णय कार्यान्वयनमा लानुपर्ने दाहालको भनाइ थियो ।
वैद्य पक्षका स्थायी समिति सदस्य सीपी गजुरेलले सेनामातहत महानिर्देशनालय बनाउने स्थायी समितिको निर्णय जारी केन्द्रीय समिति बैठकले पुनर्विचार गर्नुपर्ने जनाए । 'समायोजनका लागि स्थायी समिति बैठकले गरेको निर्णय पुनर्विचार गर्नुपर्छ,' उनले कान्तिपुरसँग भने, 'पार्टीभित्रको मुख्य अन्तरसंघर्ष पनि यही विषयमा हो ।'
दाहालनिकट पोलिटब्युरो सदस्य हरिबोल गजुरेलले स्थायी समितिले गरेको निर्णय कार्यान्वयन हुने बताए । 'सेना समायोजनका विषयमा पार्टीले गरेको निर्णय अघि बढिसक्यो,' उनले कान्तिपुरसँग भने, 'प्रक्रिया धेरै अघि बढिसकेको हुनाले पुनर्विचार हुन सक्दैन ।' अर्का पोलिटब्युरो सदस्य जनार्दन शर्माले अध्यक्ष दाहाल अन्तरसंघर्ष समाधान गर्ने 'गम्भीर' गृहकार्यमा लागेको बताए । 'अध्यक्ष समाधान निकाल्न गम्भीर गृहकार्यमा लाग्नुभएको छ,' उनले भने, 'अर्को पक्षले समानुपातिक, समावेशीको कुरा गर्ने तर बहुमत भन्दै हिँड्ने हो भने समस्या समाधान हुँदैन ।' वैद्य र उपाध्यक्ष बाबुराम भट्टराई पक्षले मन्त्रिपरिषद्मा समावेशी प्रतिनिधित्व गराउने माग गर्दै एक सय ५९ जनाको हस्ताक्षर शुक्रबार दाहाललाई बुझाएका थिए । दाहाल पक्षका करिब एक दर्जन सभासदले भने समावेशी बनाउने भनेकाले आफूले हस्ताक्षर गरेको स्पष्टीकरण दिइसकेका छन् ।
आइतबार बेलुका दाहाल र वैद्य पक्षले छुट्टाछुट्टै भेला गरेका थिए । नयाँबजारमा आफूनिकट नेताहरूसँग दाहालले अन्तरसंघर्ष समाधान गर्नेबारे सुझाव लिएका थिए । उनीहरूले पार्टीले गरेको निर्णय कार्यान्वयन गरी अघि जानुपर्ने सुझाव दिएको एक नेताले बताए । उनीहरूले दाहालविरुद्ध भएको हस्ताक्षर अभियान गम्भीर भएको विश्लेषण गरेका थिए ।
वैद्य पक्षको भेला गोंगबुमा भएको थियो । वैद्यनिकट वरिष्ठ नेताहरूको उपस्थिति भएको बेलामा अध्यक्ष दाहालसँगको कुराकानीबारे छलफल भएको थियो । उनीहरूले स्थायी समितिले बहुमतले पारित गरेको सेनाको मोडालिटी पुनर्विचार गर्न दबाब दिनुपर्ने निष्कर्ष निकालेको एक नेताले बताए ।
'अध्यक्षसँगको वार्तामा खास प्रगति भएन,' वैद्य पक्षका एक नेताले भने, 'आ-आफ्ना कुरा राख्ने काम भयो । सल्लाह गरी फेरि बस्ने कुरा भएको छ ।'
स्थायी समितिले सेनाले अघि सारेको समायोजन प्रस्ताव स्वीकार गरेपछि वैद्य पक्षले माओवादी सेनाको लडाकुलाई विर्सजन गर्ने प्रस्ताव भन्दै विरोध जनाएका थिए । लगत्तै माओवादी नेताको दोहोरो सुरक्षा हटाउने निर्णयसमेत उल्लंघन गरेका छन् । उपाध्यक्ष नारायणकाजी श्रेष्ठले सेनाको प्रस्ताव हुबहु स्वीकार नगरेको तर्क गरे । 'सेनाको मूल मोडालिटीमा सहमति गरेको हो,' उनले भने, 'महानिर्देशनालय बनाउनेमा सहमति जनाउँदै संख्या, मापदण्ड, नेतृत्वका विषयमा छलफल जारी रहेको छ ।'
पछिल्लो स्थायी समिति बैठकमा दाहालले हठात दोहोरो सुरक्षा प्रणाली हटाउने निर्णय गरेकाले आफूलाई गम्भीर शंका उत्पन्न भएको सचिव गजुरेलले जनाए । 'आधार इलाका, जनअदालत, जनसरकार विघटन गरिसकेको अवस्थामा बँूकी रहेका जनमुक्ति सेना विघटन गर्ने बाटोमा अध्यक्षको प्रस्ताव छ,' उनले भने, 'यसले माओवादी जनयुद्ध सिध्याएर केबल इतिहासमा सीमित गर्न खोजेको जस्तो देखिन्छ ।' दाहालले विवाद मिलाउन शनिबार भट्टराईसँग छलफल गरेका थिए । विवाद मिलाउने भन्दै केन्द्रीय समितिको बैठक कम्तीमा तीन दिनका लागि शनिबार स्थगित गरिएको थियो ।
कान्तिपुर  प्रकाशित मिति: २०६८ अषाढ १३

समायोजन प्रस्तावमा पुनर्विचार नगर्ने दाहालको अडान | मुख्य समाचार | ekantipur.com

समायोजन प्रस्तावमा पुनर्विचार नगर्ने दाहालको अडान | मुख्य समाचार | ekantipur.com

कतिपयले त बाबुरामलाई भेट्यो भने अपवित्र हुन्छ भन्छन्, कसले भेटे पवित्र हुन्छ ?

ओवादी उपाध्यक्ष मोहन वैद्यको निकट रहेका स्थायी समिति सदस्य नेत्रविक्रम चन्द अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालका चर्को आलोचकका रुपमा परिचित छन् । उनले माओवादी नेताहरुको दोहोरो सुरक्षा हटाउने निर्णय अस्वीकार मात्र गरेका छैनन्, नेपाली सेनाअन्तर्गत महानिर्देशनालय बनाएर लडाकु समायोजन गर्ने निर्णयसमेत सच्याउनुपर्ने धारणा राखेका छन् । माओवादीका पहिलो पुस्ताका नेता र नयाँ पुस्ताबीच खासै ठूलो अन्तर नभएको उल्लेख गर्दै चन्दले पार्टीभित्र उठेका अन्तरविरोधको जवाफ अध्यक्ष दाहालले दिनुपर्ने बताए । जारी केन्द्रीय समिति बैठक र पार्टी अन्तरसंघर्षबारे उनीसँग कान्तिपुरका सुधीर शर्मा र गंगा बीसीले शनिबार दिउँसो गरेको कुराकानी ।



तपाईंहरूको केन्द्रीय कमिटी बैठकमा के भइरहेको छ ?
यो बैठकका दुइटा उद्देश्य छन् । एउटा, नेपाल अहिले अन्योलमा परेजस्तो छ । यसलाई ठोस निष्कर्ष दिनेसँग यो सम्बन्धित छ । सेना समायोजन, संविधान निर्माण र राज्यको पुनर्संरचनाका कुरा छन् । दोस्रो, पार्टीको आन्तरिक जीवनबारे छलफल हुँदै छ । पछिल्लो समयमा धेरै नागरिक, शुभचिन्तकलाई चिन्ता पर्ने गरी पार्टीका कुरा बाहिर आएका छन् । यसबारे सत्यतथ्य पत्ता लगाउने पर्ने भएको छ ।
माओवादी पार्टीभित्रै विवाद छ । शान्ति र संविधानको प्रक्रियालाईर् कसरी टुंगोमा पुर्‍याउनुहुन्छ ?
चुनवाङ, खरिपाटी, पालुङटार र पछिल्लो केन्द्रीय समिति बैठकले सर्वसम्मतिबाट निर्णय गरेको छ । हामीले विगतको अनुभवबाट शिक्षा लिएर जनताको संविधान लेख्नुपर्छ । त्यसो गर्दा कसैको अहित हुँदैन । त्यसले कांग्रेस, एमालेलाई पनि हानि गर्दैन, सिंगै राष्ट्रको अभाव पूरा गर्छ । हामी शान्ति र संविधानका पक्षमा छैनौं भन्नु गलत कुरा हो । तर, संविधानलाई औपचारिक विषय मात्र बनाउनु हुँदैन । नेपाली जनताको रूपान्तरण हुने संविधान दिनुपर्छ ।
तपाईंहरूको फरक मतचाहिं के हो ?
१२ बुँदे हुँदै हालसम्म भएका सम्झौताअनुसार जे सहमति भएको छ, जस्तो संविधान बनाउने भनिएको छ, त्यसबाट कांग्रेस, एमाले पछाडि हटेको अनुभूति हुन्छ । राज्य पुनर्संरचना, राष्ट्रिय सेना निर्माण गर्ने सहमति कांग्रेस, एमालेले नमान्नु र उनीहरूको दबाबमा परेर (माओवादी) अध्यक्ष कमरेडले समेत राज्यको पुनर्संरचनाको विषयलाई संविधानको अनुसूचीमा लिएर जाऔं भन्नुलाई सही निष्कर्ष मानेका छैनौ हामीले । जनताले यसलाई स्वीकार गर्दैनन् । अहिले छलफल केन्दि्रत भएको भूमिसुधार, राज्य पुनसंर्रचना, राष्ट्रिय सेना बनाउने, दलित, महिलाको विशेषाधिकार कायम गर्ने आदिमा हो । यी विषयलाई नयाँ संविधानले सुनिश्चित गरोस् भन्ने हाम्रो र मेरो धारणा हो । हाम्रा नेताहरू दबाबमा परेर जनताका मामिलाबाट पछाडि हट्नु हुन्न ।
तपाईंहरूले अलिकति अगाडि बढेको सेना समायोजन प्रक्रियासमेत अवरुद्ध गर्नुभयो नि ?
नेपालको संक्रमणकाललाई व्यवस्थापन नगर्दै, संविधानको विषय नटुंगिँदै अहिले जे निर्णय गर्न खोजियो- जनमुक्ति सेना र माओवादीलाई निरुत्साहित गर्नेखालको, नेताहरूसँग रहेको सुरक्षा दल हठात् अटाउनेखालको, यो कुरा हितकर छैन । यसमा निर्णयको तालमेल मिलेको छैन । निर्णय बाध्यकारीजस्तो, अर्कोमा हावी हुने मनसायबाट गरिएको निर्णयले फाइदा गर्दैन । कांग्रेस, एमाले र हाम्रा नेताहरू परिस्थिति गम्भीर छ भन्नुहुन्छ, अर्कोतिर बिनाव्यवस्थापन, बिनासुझबुझ (दोहोरो सुरक्षा हटाउने) निर्णय गरियो ।
तपाईंले व्यक्तिगत लडाकु सुरक्षा हटाउनुभयो ?
मैले हटाएको छैन । केही चीज व्यवस्थित गरेर मात्र अरू निर्णय लिँदा राम्रो हुन्छ भनिएको हो । विश्लेषण खतरा छ भन्ने निर्णयचाहिं बेवारिसेजस्तो गर्ने भएको छ । किरण कमरेड
(उपाध्यक्ष मोहन वैद्य) सम्मलाई कुनै वैकल्पिक निर्णय नगरी जनमुक्ति सेनाका भाइहरूलाई झिक्ने सोचियो, यो कुराबाट मलाई धेरै दुःख लाग्यो ।
तपाईंहरूकै सरकार छ, तपाईंहरूकै नेता गृहमन्त्री हुनुहुन्छ, राज्यका निकायको सुरक्षामा किन विश्वस्त हुन नसक्नुभएको ?
हाम्रो कुरा छाड्नुस्, स्वयं प्रहरी अधिकृतहरू सुरक्षित छैनन् । उनीहरूको घर चोरी भएको छ । प्रहरीहरू आफैं अपहरणमा
पर्छन् । यसको मतलब पूरै अविश्वास गरेको होइन । राजनीतिक सहमति नगरी एउटा संस्थापनमा मात्र भर परे व्यवस्थित हुन सम्भव छैन । यो व्यवहारले देखाएको छ ।
माओवादी लडाकुलाई नेपाली सेनाअन्तर्गत महानिर्देशनालयमा लैजाने प्रस्ताव आएको छ । यसबारे तपाईंको धारणा के छ ?
यसमा नेपाली सेनाप्रतिको सकारात्मक धारणाबाहेक यो प्रस्ताव गलत छ । नेपाली सेनाअन्तर्गत महानिर्देशनालय बनाउने प्रस्ताव हाँसोउठ्दो र बैरागलाग्दो छ । कमान्ड नेपाली सेनालाई दिनुपर्ने, जिम्मेवारीचाहिँ जिल्ला विकास, वन विभाग, भूमिसुधार, उद्योग विभागले लिनुपर्ने अचम्मको संरचना लिएर आउनुभयो । यसलाई जताबाट हेर्दा पनि विसर्जनबाहेक केही देखिँदैन । यो मान्य हुँदैन । यसमा बहस गर्दै छौं । १९ हजार जनमुक्तिसेना नै समायोजनमा जान पाउनुपर्छ । किन नपाउने ? तर्क चाहियो । कुनचाहिँ जनमुक्ति सेनाका भाइलाई घर जाऊ भन्ने ?
शान्ति प्रक्रियालाई कसरी अघि बढाउने त ?
यसलाई तनावको विषय बनाउनु हुँदैन, समस्या समाधान भइहाल्छ । पहिलो, कांग्रेस र एमाले सहकार्य र सहअस्तित्वको मानसिकतामा बस्नुपर्‍यो । हामी सहकार्य गरेर आएका हौं । सहअस्तित्व हो भने राज्यका सबै अंगमा माओवादीसँग विश्वासको वातावरण बनाउन आउनुपर्छ कि पर्दैन ? माओवादी राज्यका कुनै पनि अंगमा नबसेर सहकार्य सम्भव छ कि छैन ? राज्यको हिजोका चरित्र पुनर्संरचना गर्नुपर्छ कि पर्दैन ? त्यसो भए जनमुक्ति सेना पूरै साधक भएर आउँछ । शिविरमा बसेका जनमुक्ति सेनालाई तह लगाउने कुरा गर्ने र जसरी पनि तितरबितर गर्ने र त्यहाँको हतियार ध्वंस गर्ने कुरा मात्रै सोच्यौं भने त्यो हल होइन ।
पार्टीले त नेपाली सेनाअन्तर्गत महानिर्देशनालय बनाएर अघि बढ्ने निर्णय गरिसक्यो नि ?
यो समीक्षाको विषय हो । केन्द्रीय कमिटीको बैठकमा छलफल भइरहेको छ । अध्यक्षहरूले जे निर्णय गर्नुभयो, त्यसमा पुनर्विचार गर्नुपर्छ । नेताको दोहोरो सुरक्षा हटाउने, हतियार अलग गर्ने, निर्देशनालयअन्तर्गत जानेबारे केन्द्रीय कमिटीले निर्णय गर्नुपर्छ ।
माओवादी नेतृत्वबीच देखिएको फरक विचारले नै समस्या ल्याएजस्तो लाग्दैन ?
यो कुरा सही हो । हाम्रो नेतृत्व तहमा अन्तर छ । यसमा अन्तर आउनुका पछाडि वस्तुगत पक्ष कांग्रेस, एमालेको हठी क्रियाकलाप, अन्य शक्तिले दिएको दबाब र त्यसबाट बनेको नेताको मनोविज्ञान हो ।
तपाईंहरूको पार्टीको आन्तरिक विभाजन हेर्दा यो गुटहरूको मोर्चाजस्तो बनिरहेको लाग्दैन ?
यो सत्य होइन । आफ्नो वेदना पोखेको कुरा हो । रूपमा गुट देखिन्छन्, सारमा अन्तरनिहित धारणा, योजना कार्यक्रम छन् जसले सिंगै देशसँग सरोकार राख्छ । माओवादीमा चलेको बहसलाई गुटको बहसमा सीमित गरियो भने गहिराइमा नपुगेको ठहर्छ ।
अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालसँग तपाईंहरूको मतभेद केके कुरामा हो ?
अध्यक्षले चालेको कदमले समाज रूपान्तरण हुँदैन, यथास्थितितिर लाँदै छ । संविधानको मस्यौदा बनाउँदा जनताका मुख्य एजेन्डालाई अनुसूचीमा लैजाने, जनमुक्ति सेनालाई विसर्जन गर्नेजस्ता प्रस्ताव आए । यसबाट राज्यको रूपान्तरण हुन सक्दैन । अध्यक्षको दृष्टिकोण यसबाटै जान सकिन्छ भन्ने हो । दोस्रो, कार्यशैलीका कुरा छन् । मुख्य राजनीतिक कार्यनीतिमा फरक परेको हो ।
तपाईंहरूले अध्यक्षविरुद्ध लगाएको १८ बुँदे आरोप त निकै आक्रामक देखिन्छ, पार्टीको आन्तरिक विवाद कसरी समाधान हुन्छ ?
यो आरोप होइन, सच्याइ हो । त्यसमा जस्ता शब्द परेका छन्, निष्कर्ष त्यही होइन । यस्तायस्ता कमजोरी छन् भनेर देखाउन खोजिएको हो । १८ बुँदा हेर्नुभयो भने लामो प्रक्रियामा आउँदा देखिएका गल्तीलाई सूचीबद्ध गरिएको हो ।
तपाईंहरू अध्यक्ष दाहालप्रति यति आक्रामक देखिनुको कारण के हो ?
त्यति धेरै आक्रामक छैनौं । राजनीतिक कुरा उठाएका हौं । नेता हुने भनेको अवसर र चुनौती हो । राम्रा जति खल्तीमा लिने र नराम्रा जति फाल्ने हो भने जो पनि नेता हुन्थे होला । दुवै कुरा स्वीकार गर्ने मात्र नेता हुन्छ । नेता हुन सक्ने मान्छे आरोप लागेपछि आत्तिँदैन ।
के तपाईंहरू नयाँ नेतृत्व र नयाँ पार्टीको तयारीमा हो ?
बिरामी हुँदा डाक्टरको दोष देख्नुभयो भने उपचार नगरे भइहाल्यो नि र पार्टीमा अन्तरसंघर्ष गर्नु भनेको कमजोरीको पहिचान गर्नु हो । समस्या देखाएपछि रिसाएर जाने हो भने पार्टी कसरी चल्छ ?
सबै पक्षको क्रियाकलाप हेर्दा पार्टी फुट्ने आशंका गरिँदै छ । माओवादी एकीकृत भएर जान सक्छ ?
अरूका कुरा सुन्ने हो भने अहिलेसम्म माओवादी १० पटक फुटिसक्थ्यो । फुटको अनुमान गर्नेहरू असफल ज्योतिष भएका छन् । केही जटिलता छन् । त्यो भनेको पार्टी फुटको तहमा गइहाल्दैन । मैले भन्ने गरेको छु, पार्टीको नेतृत्वमा रहेका पुराना पिंढीमाथि प्रश्न उठेको छ । इतिहासले प्रश्न खडा गरिदिएको छ । यो हाम्रोभन्दा नेतृत्वको चुनौती हो । मुख्यतः अध्यक्षसामु चुनौती खडा छ । सबैलाई गाली गरेर कहाँ हुन्छ ? अरूलाई दोष दिनुभन्दा इतिहासका प्रश्नको जवाफ दिनुस् भनेर नेतृत्वलाई भनेका छौं । पछि हट्ने ठाउँमा पछि हट्नुस्, घुम्ने ठाउँमा घुम्नुस्, त्याग गर्ने ठाउँमा त्याग गर्नुस् । जहाँजहा प्रश्न उठेको छ, त्यसको जवाफ नेतृत्वले दिनुपर्‍यो । प्रश्न त्यसै उठेको होइन नि ? आन्दोलनकै समस्या हुन् भने त्यो स्वतः नेताहरूसँग जोडिन्छ । हामीले अध्यक्षलाई सच्याउन चाहेका हौं । माओले सिकाउनु भएको छ नि- सास हुँुदासम्म उपचार गर्नुपर्छ ।
अध्यक्षविरुद्ध फरक मत ल्याउनमा तपाईंको मुख्य भूमिका छ भनिन्छ, हो ?
मैले उहाँ (अध्यक्ष दाहाल) लाई पुरानो पिंढीको सक्षम नेता भनेको छु । उहाँको नामबाटै प्रचण्डपथ बनाएको भनेपछि कुरै छोड्दिनुस् न । उहाँ हाम्रो आदर्श हो । 'तपाईंको आदर्शमा थोरै प्रश्न उठ्यो, आफैं समीक्षा गर्नुस् दाइ, तपाइको क्षमताले पूरक सम्बन्ध खोज्छ भने तयार हुनुस्' भनेको छु । व्यक्तिगत रूपमा नमीठो सम्बन्ध छैन । संघर्ष हुनु भनेको सबै कुरालाई निषेध गर्ने भनेको होइन ।
तपाईंहरू अध्यक्षलाई दबाब दिन अर्का उपाध्यक्ष बाबुराम भट्टराईसँग समीकरण बनाउँदै हुनुहुन्छ रे नि ?
मलाई अचम्म लाग्छ, माओवादी भइसकेपछि सम्बन्धलाई अनौठो तरिकाले हेरिन्छ । कतिपयले त बाबुरामलाई भेट्यो भने अपवित्र हुन्छ भन्छन्, कसले भेटे पवित्र हुन्छ ? सच्चाइ के हो भने हाम्रा नेता माओवादी र पार्टी माओवादी हो । हामी जोकोहीसँग भेट्न, छलफल गर्न सक्छौं ।
उपाध्यक्ष भट्टराईले पनि केही निश्चित मान्यता अघि सार्नुभएको छ, त्यसलाई कसरी लिनुहुन्छ ?
बाबुराम कमरेडले लिएको लाइनमा अध्यक्ष जानुभएको छ, उहाँ जानु हुँदैनथ्यो ।
चुनवाङदेखि लिएको राजनीतिक 'कोर्स’ नै ठीक भएन भन्ने तपाईंहरूलाई लागेको हो ?
चुनवाङ बैठकको निर्णयमा असहमति होइन । त्यो निर्णयलाई जस्ताको तस्तै बुझ्ने कुरामा समस्या हो । हामीले बुझेअनुसार त्यसबेला माओवादी एक भएको हो । लोकतान्त्रिक गणतन्त्रको कार्यनीतिमा गएर जनगणतन्त्रको बाटोलाई फराकिलो बनाउने निर्णय भएको थियो । जनताको गणतन्त्रमा जाँदा कांग्रेस र एमालेलाई सँगसँगै लिएर जाने हो । तर चुनवाङको निर्णयलाई बुझ्ने कुरामा फरक आयो, अन्तरविरोध उत्पन्न भयो । केही साथीलाई योभन्दा परिवर्तन सम्भव छैन, यो प्रणालीभित्रै ठीक हुन्छ भन्ने लागेको छ । हाम्रो भनाइ सुदृढ र संस्थागत गर्ने बेला भएको छैन, राज्यका संरचनामा कुनै परिवर्तन आएको छैन, राज्यको संरचनामा माओवादीको सहभागिता चाहियो भन्ने हो ।
अर्थनीति निर्माण गर्ने स्थानमा, कानुनको व्याख्या गर्ने न्यायालयमा माओवादी छैन । किन नहुने ? त्यही भन्दा मलाई मुद्दा लाइसके । त्यहाँ हाम्रा एकदुई जना न्यायाधीश भए भने सन्तुलन कायम हुन्थ्यो । प्रशासनिक क्षेत्रमा पनि माओवादी छैन । कसरी हुन्छ ? सरकारको संरचनामा माओवादी हुनुपर्‍यो नि र मैले अध्यक्ष र बाबुरामलाई भनें, 'तपाईंहरूले शक्ति बाँडफाँडको सिद्धान्तलाई सुरुमै छोड्नुभयो ।' जनताले चुनेर पठाउने ठाउँबाहेक हाम्रो स्थान कहीँ हुँदैन भने राज्यको पुनर्संचना कहाँ गयो ? नयाँ र पुरानो सत्ताको कहीँ न कहीँ प्रतिनिधित्व हुनुपर्छ । जितेर आएका सभासद बालकृष्ण ढुंगेललाई सर्वस्वसहित जन्मकैद गर्ने फैसला भयो । माओवादीका तर्फबाट न्यायाधीश भएको भए चेक हुन्थ्यो । यसले हर माओवादीलाई झस्काएको छ । यसले कोही माओवादी सुरक्षित छैनन् भन्ने देखाएको छ ।
तपाईंले भनेजस्तो भएन भने के गर्नुहुन्छ ?
कांग्रेस, एमालेले त्यो कुरा मानेनन् भने माओवादीसँग लड्न चाहे भन्ने बुझ्छौं । हामी सहकार्य गर्न आएको हो नि, केही नेतालाई मात्र सुविधा दिन्छौं भनेर हुँदैन ।
संविधानसभाको म्याद थप्ने निर्णय गर्दा गरिएको पाँचबुँदे सहमति केन्द्रीय कमिटीले बहुमतले पारित गरे के गर्नुहुन्छ ?
हामी फरक मतका लागि मात्र होइन । हाम्रो फरक मतमा राजनीतिक दृष्टिकोण पनि छ, योजना छ । अध्यक्षले सोध्नुभयो, 'तपाईंहरूले के गर्न खोज्नुभएको हो ?' मैले भनंे, 'यस्ता प्रश्नको जवाफ नखोज्नुहोस्, दाइ ।'
तपाईं बारम्बार पार्टीमा नयाँ पुस्ताको भूमिकाको कुरा गर्नुहुन्छ, के नेतृत्व नयाँ पुस्तामा जानुपर्छ भनेको हो ?
समस्या समाधानमा मुख्य पहलकदमी मुख्य नेताको हुन्छ । त्यो ठाउँमा हाम्रो पुरानो पुस्ता छ भन्ने अर्थमा मैले भनेको हो । सहयोग चाहिन्छ, गर्छौं भनेको हो । पुराना र नयाँबीच ठूलो अन्तर छैन पनि भनेको हुँ । ठूलो अन्तर छ भनेर हाम्रा नेताहरू भ्रममा पर्नु हुँदैन । आफूबाहेक अरूले सक्दै सक्दैनन् भन्ने एकहोरो तरिकाले सोच्नु हुँदैन । एक ठाउँबाट अर्को ठाउँमा गए बर्बादै भइहाल्छ भन्ने ठान्नु हुन्न । हामीलाई नेतृत्व चाहिन्छ भनेको होइन, एउटा सम्बन्ध चाहिन्छ भनेको हो ।

'अध्यक्षले पुनर्विचार गर्नुपर्छ' | कुराकानी | ekantipur.com

'अध्यक्षले पुनर्विचार गर्नुपर्छ' | कुराकानी | ekantipur.com

Saturday, June 25, 2011

अन्तरसंघर्ष रहिरहे शान्ति र संविधान असम्भव’

गंगा बीसी
काठमाडौ, अषाढ ११ - माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालले पार्टीभित्रको अन्तरसंघर्ष समाधान भए मात्र शान्ति र संविधान निष्कर्षमा पुग्ने बताएका छन् ।
अन्तरसंघर्ष समाधान गर्न बसेको केन्द्रीय समिति बैठकमा उनले त्यसको व्यवस्थापन, नेताहरूको उचित कार्यविभाजन र सरकारमा समानुपातिक र समावेशी प्रतिनिधित्व भए समस्या समाधान हुने बताएका हुन् ।
'पार्टीभित्रको अन्तरसंघर्ष हल गरी एकताबद्ध भए बाहिरको संघर्ष जित्न सकिन्छ,' उनको भनाइ उद्धृत गर्दै एक केन्द्रीय सदस्यले भने, 'त्यसकारण हामीले अन्तरसंघर्ष व्यवस्थित गरी शान्ति र संविधान सुनिश्चित गर्नुपर्छ ।'
'अन्तरसंघर्ष व्यवस्थित गर्ने विधि, नेताहरूको वैज्ञानिक कार्यविभाजन, सरकारमा समावेशी र समानुपातिक सहभागिताबारे यही केन्द्रीय कमिटीले निर्णय गर्नुपर्छ र समस्याको समाधान गर्नुपर्छ,' दाहालको भनाइ थियो, 'शान्ति र संविधानबारे अझै स्पष्ट गर्न जरुरी छ ।'
उनले सांगठनिक क्षेत्रमा कार्यविभाजन नमिल्दा र अन्तरसंघर्ष व्यवस्थित हुन नसक्दा नराम्रो सन्देश गएको बताए । सरकारमा समावेशी मन्त्री पठाउने निर्णय कार्यान्वयन गर्न नसकेको भन्दै समाधानको सुझाव दिन केन्द्रीय सदस्यहरूलाई आग्रह गरे ।
प्रवक्ता दीनानाथ शर्माका अनुसार दाहालले अन्तरसंघर्ष समाधानका लागि पार्टीभित्र आन्तरिक मञ्च -फोरम) चलाएर महाधिवेशनमा जानेबारे सुझाव माग गरेको जनाए । 'अन्तरसंघर्ष समाधान गर्न महाधिवेशनबारे सुझाव माग गर्नुभएको छ,' उनले भने, 'महाधिवेशनबारे केन्द्रीय कमिटीले छलफल गरोस् भन्नुभएको छ ।'
माओवादीभित्र शान्ति र संविधानको कार्यनीतिप्रति उपाध्यक्ष मोहन वैद्य पक्षले फरक मत राख्दै जनविद्रोहमा जोड दिइरहेका बेला महाधिवेशनबाट निकास निकाल्नेबारे छलफल सुरु भएको हो ।
उनले संविधानसभाको म्याद थपेपछि शान्ति र संविधान निर्माणमा माओवादी लचक भए पनि कांग्रेसलगायत अन्य दलका कारण प्रक्रिया अघि बढ्न नसकेको 'वर्तमान परिस्थिति' को राजनीतिक समीक्षा गर्ने जानकारी दिए । 'शान्ति र संविधान प्रक्रिया अघि बढाउन हामी प्रतिबद्ध, जिम्मेवार र संवेदनशील भएर अघि बढ्यौं,' दाहालको भनाइ थियो, 'हामी जति जिम्मेवार छौं, कांग्रेस-एमाले जिम्मेवार नदेखिएका कारण प्रक्रिया अघि बढ्न सकेन ।'
 संविधानसभा विघटन हुनबाट जोगिए पनि भदौमा त्यो खतरा नटर्ने उनको विश्लेषण थियो । कांग्रेस जिल्ला सभातिहरूको जेठ अन्तिम साता काभ्रेको धुलिखेलमा भएको भेलापछि परिस्थिति बिगि्रएको उनले बताए । त्यसले गर्दा भदौ १४ मा संविधानसभा विघटन हुने खतरा भएकाले त्यसलाई बचाउन पार्टी लाग्नुपर्ने उनले जनाए ।
'भदौसम्म संविधानसभा विघटन गर्ने खतरा नटरेको अध्यक्षले बताउनुभयो,' एक केन्द्रीय सदस्यले भने, 'यसलाई विघटन हुनबाट बचाउनुपर्छ ।' त्यसका लागि उनले भदौअघि नै शान्ति र संविधानबारे केन्द्रीय समिति बैठकले ठोस निर्णय गर्नु आवश्यक रहेको जनाए ।
करिब पौने घन्टा बोलेका दाहालको मुख्य जोड शान्ति र संविधानमै थियो । यो विषयलाई पनि उनले पार्टी अन्तरसंघर्षसँग जोडेर व्याख्या गरेका थिए ।
प्रवक्ता शर्माले सबै समस्या समाधानका लागि पार्टी एक हुनुपर्ने दाहालले बताएको जनाए । 'अध्यक्ष प्रचण्डले देशको वर्तमान राजनीतिक स्थिति र पार्टीभित्रको अन्तरसंघर्षको स्थितिबारे
सामान्य रिपोर्टिङ गर्दै दक्षिणपन्थी प्रतिगामी शक्तिहरू आगामी भदौ १४ सम्म आलटाल गरेर समय व्यतित गर्ने र शान्ति प्रक्रिया र संविधान लेखन प्रक्रियालाई समाप्त पार्ने योजनाबद्ध षड्यन्त्रमा लागेको महसुस भएको बताउनुभयो,' उनले भने, 'वर्गसंघर्ष र अन्तरसंघर्षका चुनौती हल गर्दै शान्ति प्रक्रिया र संविधान लेखन प्रक्रियाको रक्षाका लागि पार्टी एकताबद्ध भएर अगाडि बढ्नुपर्ने ऐतिहासिक चुनौती एनेकपा (माओवादी) को अगाडि उपस्थित रहेको कुरा प्रस्ट पार्नुभयो ।' स्थायी र पदाधिकारी बैठकबाट अनौपचारिक सहमति जुटाउने बैठक कम्तीमा तीन दिनका लागि स्थगन गरिएको पनि उनले जनाए ।
उपाध्यक्ष बाबुराम भट्टराईले प्रधानमन्त्री झलनाथ खनालले पाँचबुँदे सहमतिअनुसार
राजीनामा दिई माओवादी नेतृत्वमा सरकार बन्नुपर्ने बताइरहेकै बेला दाहालले भने माओवादीको नेतृत्वमा सरकार बन्ने सम्भावना न्यून भएको बताए ।
'यो सरकार परिवर्तन गरेर हाम्रो पार्टीको नेतृत्वमा सरकार बन्ने सम्भावना न्यून छ,' दाहालको भनाइ उद्धृत गर्दै एक केन्द्रीय सदस्यले भने, 'बरु आलोपालो सरकारमा सहमति गरी राष्ट्रिय सरकारको स्वरूप दिन सकिन्छ कि ?' उनले यो सरकारमा कांग्रेस नआउने स्पष्ट भइसकेको भन्दै यस्तो बताएका हुन् । त्यसपछि मात्र राष्ट्रिय स्वरूपको सरकार बन्ने उनको विश्लेषण थियो ।
वैद्य पक्षका सचिव सीपी गजुरेलले एजेन्डामा प्रवेश गरेपछि मात्र विस्तृत छलफल हुने बताए । 'अध्यक्षले राखेको कुरामा खासै विमति राख्ने छैन,' उनले कान्तिपुरसँग भने, 'एजेन्डामा प्रवेश गरेपछि विस्तृत छलफल हुन्छ ।' केन्द्रीय कमिटी बैठक हुनुअघि केन्द्रीय पदाधिकारी र स्थायी समितिको बैठक बसेको थियो । बैठकमा वैद्य पक्षले सैद्धान्तिक र व्यावहारिक निर्णय केन्द्रीय कमिटीले गर्नुपर्ने धारणा राखेपछि दाहालले सबै निर्णय यही बैठकले गर्ने बताएका थिए ।
 महासचिव रामबहादुर थापाले 'भदौ १४ वरिपरि दक्षिणपन्थीहरू प्रतिविद्रोहको घनिभूत तयारीमा लागेकाले त्यसको मुकाबिला गर्न वर्गसंघर्ष र अन्तरसंघर्षका जटिलताहरूलाई समाधान गर्न यो केन्द्रीय समितिले महत्त्वपूर्ण निर्णय लिने बताएका थिए । 

प्रकाशित मिति: २०६८ अषाढ ११ ०९:०९ 
 

'अन्तरसंघर्ष रहिरहे शान्ति र संविधान असम्भव’ | मुख्य समाचार | ekantipur.com

'अन्तरसंघर्ष रहिरहे शान्ति र संविधान असम्भव’ | मुख्य समाचार | ekantipur.com

ekantipur.com | फोटो ग्यालरी

ekantipur.com | फोटो ग्यालरी

Saturday, June 18, 2011

माओवादी कलहको चुरो



गंगा बीसी


माओवादीमा यतिबेला दुई लाइन संघर्ष तीन लाइनजस्तो देखिएको छ । यतिबेला माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल प्रचण्ड, उपाध्यक्ष मोहन वैद्य किरण र बाबुराम भट्टराईबीच संघर्ष भुसको आगोझैं छ । तीनै पक्ष छुट्टाछुट्टै भेला गर्न व्यस्त हुनु यसको बलियो प्रमाण हो । यो अन्तरसंषर्घले बेला-बेलामा माओवादीमा भुइँचालो ल्याउने गरेको छ । बेला-बेलामा आउने भुइँचालोले अहिलेसम्म खास क्षति पुर्‍याएको छैन । तर खतरामुक्त भने हुनसकेको छैन ।
अहिले प्रचण्ड र बाबुरामको शान्ति र संविधानको कार्यदिशा मिलेको हुनाले पार्टीमा दुई लाइन संघर्ष देखिन्छ । तर कतिपय विषयमा तीन नेताका तीनथरी धारण भएको हुनाले यो तीन लाइन संघर्षजस्तो देखिन्छ । प्रचण्ड र बाबुराम यतिबेला एकठाउँमा भएको हुनाले सारमा यो दुई लाइन संघर्ष हुनपुगेको छ । अध्यक्ष प्रचण्ड कहिले वैद्य र कहिले भट्टराई नजिक हुन्छन् । उनी जसको नजिक हुन्छन्, त्यही लाइन नै अहिलेसम्म निर्णायक हुँदै आएको छ । यतिबेला उनी भट्टराई नजिक छन् र आफूले भनेअनुसार नीति पारित गराउँदै आएका छन् । जनविद्रोहलाई स्थगित गरी शान्ति र संविधानको बाटोलाई तीव्रता दिने निर्णय वैद्यको नोट अफ डिसेन्टका बाबजुद अघि बढेको छ । पालुङटार बैठकका बेला प्रचण्ड र वैद्य एकठाउँमा थिए, त्यतिबेला प्रचण्डले आफूले भनेअनुसार नीति पारित गराउँदै आएका थिए । त्यहाँ जनविद्रोहको कार्यनीति पारित हुनुको कारण त्यही थियो । जो अल्पमतमा पर्छ, उसले फरक मत राख्ने माओवादीमा परम्परा स्थापित हुन लागिसकेको छ ।
माओवादीले अन्तरसंघर्षले अबको राष्ट्रिय राजनीतिमा कस्तो प्रभाव पार्ला ? संविधानसभाको सबभन्दा ठूलो पार्टी भएको हुनाले यसले अवश्य प्रभाव पार्छ । तर एउटा भुल्न नहुने कुरा के हो भने माओवादीको बहुमतको निर्णय जहिले पनि कार्यान्वयन हुने गर्छ । पछिल्लोपटक माओवादीले फरक विधि तय गरेको छ । त्यो हो, फरक मतलाई मान्यता दिनु । एक हिसाबले फरक मतलाई मान्यता दिनु प्रजातान्त्रिक अभ्यास हो । माओवादीको पछिल्लो निर्णय शान्ति र संविधानलाई अघि बढाउने हो । उसले तय गरेको विधि नै बहुमतको निर्णय कार्यान्वयन गर्ने हो । यसकारण पनि माओवादीको अन्तरसंघर्षका बाबजुद शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रिया खासै अवरोध हुने देखिन्न । यद्यपि वैद्य पक्षले संविधानभन्दा शान्तिलाई जोड दिएकोमा गम्भीर आपत्ति छ । 'संविधान प्रक्रिया अघि बढ्दै शान्ति प्रक्रिया अघि बढाउनु ठीक छैन', वैद्यको भनाइ छ । माओवादी सेनाका लडाकुहरू शान्ति प्रक्रिया अघि नबढ्दै बुझाउन लागेको भन्दै गम्भीर आपत्ति जनाइसकेका छन् । संविधान निर्माण सुनिश्चित नहुँदै लडाकु समायोजन र पुनःस्थापन गर्नुलाई वैद्य पक्ष धोकाको रूपमा लिन्छन् । उनले यसको विरुद्ध निरन्तर विरोध गरिरहने बताएका छन् । उनी पार्टीभित्र अल्पमतमा छन् ।
विशेषगरी माओवादी लडाकुको समायोजन र पुनःस्थापन गर्ने विषयमा वैद्यको बढी आपत्ति छ । यस विषयमा उनको सबभन्दा ठूलो आपत्ति लडाकुको सम्मानजनक समायोजन हुनुपर्ने अडान
छ । सम्मानजक भनेको नेपाली सेनामा समायोजन भए पनि लडाकुको छुट्टै पहिचाहन हुनुपर्ने, जस्तो- लडाकु समायोजनको मोडालिटी तय गर्दा सकभर छुट्टै फोर्स हुनुपर्ने, मिश्रति फोर्स भए पनि त्यसको नेतृत्व लडाकुले गर्नुपर्ने, त्यस्तो फोर्सलाई सीमा सुरक्षामा लगाउनुपर्ने, मापदण्डको आधार दसवर्षे युद्धलाई मान्नुपर्ने मुख्य छन् । त्यसभन्दा महत्त्वपूर्ण रूपमा उनले समायोजन हुने अन्तिम अवस्थासम्म लडाकुबाट हतियार अलग गर्न नहुने छ । नेपाली सेनालाई लोकतान्त्रीकरणका लागि राष्ट्रिय सुरक्षा नीति नबनी समायोजन प्रक्रिया अघि बढाएकोमा पनि उनको गम्भीर आपत्ति छ । उनले अध्यक्ष पुष्पकमल दाहालले हतारमा सेना समायोजन गरी जनयुद्धको भावना विपरीत गएको आरोप लगाउँदै आएका छन् । उनले रगतसित साटिएका हतियार नबुझाउन पनि चेतावनी दिएका छन् । त्यसको विरोधस्वरूप उनले आफ्नो सुरक्षामा रहेका लडाकु तत्काल पठाउन इन्कार गरे । वैद्य सजिलै लडाकु र हतियार बुझाउन तयार छैनन् भन्ने स्पष्ट संकेत गरेको छ ।
म्ााओवादीको शान्ति र संविधानको नीति कार्यान्वयन गराउन यतिबेला उपाध्यक्ष बाबुरामको भूमिका महत्त्वपूर्ण हुन्छ । यतिबेला बहुमतले पारित कार्यदिशा कार्यान्वयन गराउन प्रचण्ड र बाबुराम एकठाउँमा हुनु अपरिहार्य छ । यो सम्भावनना बलियो पनि छ । बाबुराम पक्ष शान्ति र संविधानसभालाई बचाएर जानुपनर्ेे लबिङमा खुलेरै लागेका छन् । यही प्रक्रियाले नै मुलुकलाई सही मार्गमा लैजाने उनको विश्वास छ । यसकारण पनि अन्तिम समयसम्म बाबुराम पक्ष शान्ति र संविधान सफल बनाउनतिरै लाग्नेछन् । यतिबेला प्रचण्ड र बाबुरामको समीकरण मिल्नुका पनि विशेष कारण छन् । यद्यपि आन्तरिक रूपमा व्यक्तिगत टकराव भने दुई नेताबीच कायम छ । प्रचण्डलाई बाबुरामबिना शान्ति प्रक्रिया सफल पार्न गाह्रो छ भन्ने कुरा राम्ररी थाहा छ । किनकि पार्टीले जनविद्रोहको नीति लिएको अवस्थामा अल्पमतमा रहेर पनि बाबुरामले शान्ति र संविधानको पक्षमा लागिरहे । शान्ति र संविधानका अन्तरवस्तुका बारेमा यतिबेला प्रचण्ड र बाबुरामबीच गहन सल्लाह हुने गरेको छ । वैद्य वार्तामा सहभागी भए पनि उनी एउटा साछीका रूपमा सहभागी हुन्छन् । यद्यपि आफ्नो फरक मतका बाबजुद वैद्य वार्तामा सहभागी भई सुझाव दिनु सकारात्मक मान्नुपर्छ ।
शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियाले लामो समय लियो भने माओवादीभित्र अहिलेको जस्तो अवस्था आउने छैन । त्यसबेला प्रचण्ड र बाबुरामको समीकरण बदलिनेछ भने प्रचण्ड र वैद्यको समीकरण बन्नेछ । त्यसो भयो भने माओवादीको आधिकारिक कार्यदिशा जनविद्रोह हुनेछ । शान्ति र संविधान सुनिश्चित नहुने अवस्थामा मात्र अब प्रचण्ड र वैद्यको समीकरण बन्नेछ । तर शान्ति र संविधान सफल पार्ने कि नपार्ने विषयमा प्रचण्डको मुख्य भूमिका छन् । उनी किङमेकर बन्छन् कि पूर्वविद्रोही माओवादीका अध्यक्षमात्र ? यसको जवाफ पनि उनीसँगै छ । विद्रोहका धङधङी छाडेर साँच्चै शान्ति र संविधान सफल बनाए भने उनी साँच्चिकै किंगमेकर हुनेछन् । जतिबेला उनले शान्ति र संविधान सफल पार्न मुख्य भूमिका खेल्नेछन् । उनलाई चुनौती दिने राजनेता कोही हुने छैनन् ।
तत्कालीन कांग्रेस सभापति गिरिजाप्रसाद कोइरालाको निधनपछि यो प्रक्रिया अघि बढाउने मुख्य जिम्मा उनकै काँधमा आइपुगेको छ । कोइरालासँग विस्तृत शान्ति सम्झौता गर्दा उनले सोचेर हस्ताक्षर गरेका थिए, अहिले उनले त्यही सोचेर शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रिपा अघि बढाउन जरुरी छ । यतिबेला प्रचण्डसँग दुइटा डुंगा छैनन् । शान्ति र संविधानकै डुंगाबाट मात्र मुलुकलाई सही दिशामा अवतरण गराउन सकिन्छ भन्ने कुरा अब प्रस्ट भइसकेको छ । शान्ति र संविधानको डुंगा डुब्यो भने राजनीतिक पार्टी र तिनका नेताहरूमात्र डुब्ने छैनन्, मुलुक नै डुब्नेछ । यो अध्यक्ष प्रचण्ड स्वयम्ले बारम्बार भन्दै आएको
भनाइ पनि हो ।
पार्टीहरूले ठोस परिस्थितिको ठोस विश्लेषण गरी निर्णय लिनुपर्छ । त्यही पार्टीनै वास्तवमा सफल पार्टी पनि हुन्छ । पछिल्लो समयमा माओवादीले शान्ति र संविधान निर्माणका लागि अन्तिमसम्म प्रयास गर्ने निर्णय समयसापेक्ष छ । यो प्रक्रिया सफल भयो भनेमात्र माओवादी सफल पार्टी मानिनेछ । यतिबेला प्रचण्डसामु दुई चुनौती छन् । एक- पार्टी अन्तरसंघर्ष व्यवस्थापन र अर्को शान्ति, संविधान निष्कर्षमा पुर्‍याउने । यी दुई कुराको सही व्यवस्थापन गर्नसकेनन् भने न माओवादी सफल हुनेछ, न शान्ति र संविधान नै सही बाटोमा अघि बढ्नेछ । अन्तरसंघर्षलाई सही व्यवस्थापन गर्नसकेमात्र शान्ति र संविधान प्रक्रिया अघि जानेछ । यसका लागि प्रचण्डले वैद्यको फरक मतलाई सम्मान गर्दै आधिकारिक लाइन कार्यान्वयनमा लाग्नु बुद्धिमानी हुनेछ ।

कान्तिपुर दैनिकमा प्रकाशित
 

के माओवादी फुट्दैछ ? | मुख्य समाचार | ekantipur.com

के माओवादी फुट्दैछ ? | मुख्य समाचार | ekantipur.com

Saturday, June 11, 2011

दाहालले दौड छाडेकै हुन् ?

गंगा बीसी
काठमाडौ, जेष्ठ २८ - यसअघिको सरकारको प्रधानमन्त्री चुनावमा सातपटक उम्मेदवार भएका माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल पार्टीले सरकारको नेतृत्व पाउने बलियो सम्भावना भएको बेला मुख खोलेका छैनन् । बरु उनी शान्ति र संविधानतिर बढी ध्यान दिएर खटेका छन् । के अब उनले प्रधानमन्त्री हुने दौड छाडेकै हुन् ?
अध्यक्ष दाहालले मुख नखोले पनि अर्का उपाध्यक्ष बाबुराम भट्टराईबाट भने यतिबेला राष्ट्रिय सहमतिको सरकारको नेतृत्व गर्ने चाहना व्यक्त भएको छ । उनले आफूले सोझै नबताए पनि निकट नेताहरूले भट्टराईको सम्भावना ६० प्रतिशत भएको दाबी गरेका छन् । त्यसका पछाडि मुख्य तीन कारण देखिन्छन् । पहिलो, अध्यक्ष दाहालले छोटो अवधिका लागि प्रधानमन्त्री नहुने इच्छा व्यक्त गरेका छन् । दोस्रो, एमालेले सरकारको नेतृत्व माओवादीले गर्नुपर्ने औपचारिक निर्णय गरेको छ । तेस्रो, भट्टराईप्रति कांग्रेस नकारात्मक देखिएको छैन । त्यसकारण भट्टराई प्रधानमन्त्रीका बलिया उम्मेदवारका रूपमा देखा परेका छन् ।
तीन दलबीच संविधानसभाको म्याद थप्ने बेला प्रधानमन्त्री झलनाथ खनालले राष्ट्रिय सहमतिको सरकारका लागि राजीनामा दिई मार्ग प्रशस्त गर्ने सहमति भइसकेको छ । राष्ट्रिय सरकारबारे माओवादीमा तीनथरी विचार छन् । दाहाल पक्ष राष्ट्रिय सहमति बनेपछि प्रधानमन्त्री झलनाथ खनालले पा'चबु'दे सहमतिअनुसार राजीनामा दिनुपर्ने बताउ'छ । उपाध्यक्ष मोहन वैद्य पक्षको यही सरकारलाई राष्ट्रिय सहमतिको सरकार बनाउनुपर्ने भनाइ छ । त्यस्तै भट्टराई दलहरूबीच सहमति नहु'दासम्म राजीनामा नदिन माओवादी अध्यक्ष दाहालले प्रधानमन्त्री खनाललाई बताइसकेका छन् । कांग्रेस सभापति सुशील कोइरालाले पनि सरकार परिवर्तनभन्दा शान्ति प्रक्रिया अघि बढाउन कांग्रेसले चाहेको बताइसकेका छन् । त्यसैले सरकारको आयु अझै केही लम्बिने सम्भावना छ । दलहरूबीच माओवादी नेतृत्वमा सरकार बनाउने सहमति भएपछि मात्र कसले नेतृत्व गर्ने विषयमा छलफल हुने दाहालनिकट नेता हरिबोल गजुरेलले बताए ।
'अध्यक्षको शान्ति र संविधान अघि बढाउन यतिबेला जोड छ,' उनले भने, 'यी दुई विषयमा राष्ट्रिय सहमतिको सरकार जोडिएको छ । तर सरकारको नेतृत्व कसले गर्ने भन्नेबारे छलफल सुरु भइसकेको छैन ।' यतिबेला दाहालको ध्यान सरकारभन्दा शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रिया अघि बढाउन केन्दि्रत भएको उनको भनाइ छ ।
आफूले पार्टीको उचित जिम्मेवारी नपाएको गुनासो गर्दै आएका भट्टराईले यसपटक सरकारको मोर्चा सम्हाल्न पाउनुपर्ने माग गरेका छन् । युद्धकालमा समानान्तर सरकार 'क्रान्तिकारी जनपरिषद्' को अध्यक्ष बनिसकेका भट्टराईले आफ्नो नेतृत्वमा प्रमुख प्रतिपक्षी कांग्रेससहित राष्ट्रिय सरकार बन्ने आ'कलन गरेका छन् ।
भट्टराईनिकट पोलिटब्युरो सदस्य देवेन्द्र पौडेलले अध्यक्ष दाहाल र भट्टराईबीच उचित कार्यविभाजन गर्नेबारे सल्लाह भइरहेको बताए । 'यसपटक उचित कार्यविभाजन गर्न दुई नेताबीच सल्लाह भइरहेको छ,' उनले भने, 'उचित कार्यविभाजन हु'दा बाबुरामजीले सरकारको नेतृत्व गर्नुपर्छ ।'
खनाल सरकारलाई राष्ट्रिय सरकारको स्वरूप दिनुपर्ने बताएका वैद्य पक्षले आफ्ना मन्त्रीहरू जयपुरी घर्ती, महेन्द्र पासवान र धु्रव लिम्बूलाई शपथ लिनबाट रोकेर सरकारलाई असहयोग गरेका छन् । वैद्य पक्ष स्थायी समिति सदस्य देव गुरुङले अध्यक्ष दाहालले समानुपातिक र समावेशी मन्त्री नपठाएकाले शपथ हुन नसकेको बताए ।
'अध्यक्षले समानुपातिक र समावेशी मन्त्री पठाउन नसकेको भनेर दुईपटक आत्मालोचना गरिसक्नुभएको छ,' उनले भने, 'हामीले छिटो गर्नुस् भनेर ताकेता गरेका छौं, कार्यान्वयन गर्नुभएको छैन ।' उनले यही सरकारलाई निरन्तरता दिएर राष्ट्रिय सरकार बनाउनुपर्ने जनाए । त्यस्तो सरकार राष्ट्रिय स्वाधीनताको मुद्दामा सहमति गरी बन्नुपर्ने उनको तर्क छ ।
दाहाल पक्षकै केही नेताहरू पार्टीले नेतृत्व पाए पनि भट्टराईलाई प्रधानमन्त्री नबनाउने पक्षमा छन् । उनीहरूले महासचिव रामबहादुर थापाको नाम बेलाबेला उठाउ'छन् । तर थापालाई भट्टराई र वैद्य पक्षले स्वीकार्न गाह्रो छ । स्रोतका अनुसार दाहाल यसपटक भट्टराईलाई प्रधानमन्त्री बनाएर आफूमाथि सत्तामुखी नभएको सावित गर्ने पक्षमा छन् ।
भट्टराई पक्षले शान्ति र संविधान निर्माण प्रक्रियालाई जोगाएर अघि जाने नीति लिएकाले बिनासहमति राजीनामा दिलाएर सरकारहीनताको अवस्था ल्याउने मनस्थितिमा देखि'दैनन् । 'दलहरूबीच सहमति भएपछि मात्र प्रधानमन्त्रीले राजीनामा दि'दा राम्रो हुन्छ,' पोलिटब्युरो सदस्य पौडेलले भने, 'यसको मतलब सबै मिलेपछि राष्ट्रिय सहमितको सरकार बनाउनुपर्छ भन्ने होइन । शान्ति, संविधान र राष्ट्रिय सरकारको कुरा पनि स'गस'गै लैजानुपर्छ ।'
प्रधानमन्त्रीले कानुन परिषद्मा गरेको नियुक्ति प्रक्रियाप्रति असन्तुष्टि जनाउ'दै कानुनमन्त्री प्रभु साहले राजीनामा दिन सक्ने बिहीबार बताएका थिए । उनले शुक्रबार भने आफूले प्रधानमन्त्रीको ध्यानाकर्षण मात्र गराएको जनाए । 'मैले कमजोरी सच्याउन प्रधानमन्त्रीको ध्यानाकर्षण गराएको हु',' उनले भने, 'एक्लै राजीनामा दिने कुरा हुँदैन । सहमतिअनुसार प्रधानमन्त्री अघि बढेनन् भने पार्टीले सोच्नुपर्ने कुरा हो ।'

दाहाल निःशस्त्रीकरणको बाटोमाः वैद्य पक्ष
काठमाडौं (कास)- माओवादी नेताहरूको दोहोरो सुरक्षा प्रणाली हटाएर लडाकुलाई शिविर पठाउने निर्णयलाई वैद्य पक्षले अन्तरिम संविधान र विस्तृत शान्ति सम्झौताविपरीत भन्दै अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल निःशस्त्रीकरणको बाटोमा लागेको आरोप लगाएका छन् ।
स्थायी समितिले गरेको निर्णयको विरोधमा उनीहरूले आफूस'ग भएका लडाकु र हतियारसमेत शिविर पठाएका छैनन् । 'अध्यक्षले नेपाली सेनाले अघि सारेको प्रस्तावलाई स्वीकार गरी अघि बढ्नुभएको छ,' उनले भने, 'यो शान्ति सम्झौता र अन्तरिम संविधानविपरीत निःशस्त्रीकरणको बाटो हो । सम्झौता र संविधानले दुवै सेनाको समायोजन भनेको छ ।'
 उनले पार्टी पद्धतिविपरीत शान्ति प्रक्रियासम्बन्धी निर्णय भइरहेको भन्दै तीव्र असन्तुष्टि जनाए । 'जनसेनाको हतियार विशेष समितिलाई बुझाउने नै हो भने पनि केन्द्रीय समिति बैठक हुनुपर्‍यो भनेका छौं,' उनको असन्तुष्टि छ, 'कमसेकम पार्टी पद्धति अपनाउनु पर्‍यो । हतियार अलग गर्ने कुरा कुनै बैठकले लिखित निर्णय भएको छैन ।'
 उनले नेताको दोहोरो सुरक्षा हटाएर हतियार अलग गर्ने निर्णय 'माइन्युट' नभएको भन्दै नोट अफ डिसेन्ट लिखित दर्ता गराउन नपाएको जनाए । उनले अध्यक्ष दाहालले पोलिटब्युरो वा केन्द्रीय कमिटी नबोलाएर आलटाल गरेको आरोपसमेत लगाए ।
पोलिटब्युरो सदस्य नारायण शर्माले सेना समायोजन सम्मानपूर्वक नभए, राज्य पुनर्संरचना समितिले तयार पारेको १४ प्रदेशलगायतमा सम्झौता भए पार्टीमा विद्रोह हुन सक्ने बताए । 'दुवै काम सम्मानजनक रूपमा भएनन् भने विद्रोह वा फुट हुन सक्छ,' उनले भने, 'संविधान बन्ने सुनिश्चित नहु'दै जनमुक्ति सेनालाई निःशस्त्रीकरण गरे त्यो सह्य हुँदैन ।'

कान्तिपुरमा प्रकाशित मिति: २०६८ जेष्ठ २८

दाहालले दौड छाडेकै हुन् ? | मुख्य समाचार | ekantipur.com

दाहालले दौड छाडेकै हुन् ? | मुख्य समाचार | ekantipur.com

Saturday, June 4, 2011

Get set...go





Maoist PLA 's preparation to go cantonment according to its party decision. The picture was shot in chairman Prachanda resident  Nayabazar Kathmandu.  Photo courtesy by Prakash Dahal

Thursday, June 2, 2011

What to say ?

Our political leaders are really courageous. We saw 28th may late night, they extended Constitution Assembly for three months. Is it not show that our leaders are not courageous.


Time and again, leaders demonstrate their extra-political power. This week among deep crisis they did well, at least they able to keep breathing Nepal’s historical CA. I don’t know. Will they be same speed constitution making process since after three months.

I didn’t sleep this day, when Nepal’s political leaders didn’t sleep. They sleep whole one year long and ultimately but the last day of the CA they couldn’t sleep worrying about CA's death. It is bitter truth that Nepali people never sleep like leaders. They are aware that if they sleeps like leaders, there will be disaster in nation. Regular Khabardari is very strong weapons to political parties.

They are blamed that leaders extended the CA for bhtatta. It is not true that they have only one motto to get bhatta. Another thing is also true that they are half fail to meet focused destination. I talked many members of parliament ant they said to me that main mistake is top leaders than soja samsad. But they are compelled to bear load of gali.